بدون شک هر مادری مشتاق دیدن کودک در متولد نشده خود است. به هر حال ، نه ماه زمان طولانی است که صبر کنید تا کودک خود را ببینید. از آنجا که معاینات سونوگرافی سه بعدی و چهار بعدی به شما امکان می دهد کودک متولد نشده خود را با جزئیات بیشتر از سونوگرافی دو بعدی استاندارد ببینید ، ممکن است بخواهید این آزمایش را انجام دهید. اما قبل از انجام این کار ، بهتر است اطلاعاتی در این زمینه داشته باشد.
مهمترین نکته در این رابطه این است که انجام سونوگرافی سه بعدی و چهار بعدی اختیاری است.
اگر قبلا به پزشک برای سونوگرافی مراجعه کرده باشید ، احتمالاً سونوگرافی دو بعدی را تجربه کرده اید و می دانید که می تواند لحظه ای جذاب و جادویی باشد. برای این آزمایش ، یک پروب (مبدل) روی شکم یا داخل واژن قرار می دهد تا امواج صوتی را به بدن شما ارسال کند. امواج از اندام های داخلی و مایعات عبور کرده و رایانه این اکوها را به یک تصویر دو بعدی (یا یک سطح مقطع) از جنین تبدیل می کند.
در سونوگرافی داپلر ، پزشک شما از یک پروب دستی استفاده می کند تا صدای ضربان قلب جنین را برای شما پخش کند
در سونوگرافی سه بعدی ، چندین تصویر دو بعدی در زوایای مختلف گرفته می شود و سپس با هم متصل می شوند و یک عکس سه بعدی ایجاد می کنند. به عنوان مثال ، در یک سونوگرافی سه بعدی می توانید به جای اینکه فقط برشی از کودک خود ببینید، چهره کودک خود را ببینید (بیشتر به یک عکس معمولی شبیه است).
مشابه سونوگرافی سه بعدی است ، اما حرکت را نشان می دهد. مانند یک فیلم ، در سونوگرافی چهار بعدی کودک خود را مشاهده می کنید که کارهای خود را در لجظه انجام می دهد (مانند باز و بسته شدن چشمان و مکیدن انگشت شست).
هر یک از این انواع سونوگرافی دارای ویژگی های خاص هستند. بسیاری از خانواده ها تصاویر سه بعدی را ترجیح می دهند زیرا به نسبت سونوگرافی دو بعدی قابل درک تر است.پزشکان از سونوگرافی های دو بعدی و داپلر در حاملگی های بدون عارضه برای بررسی جنین ، ارزیابی مایع آمنیوتیک و بررسی نقایص مادرزادی استفاده می کنند. سونوگرافی به صورت سه بعدی و چهار بعدی فقط برای بررسی دقیق ناهنجاری های جنینی مانند شکاف لب و اسپینا بیفیدا یا نظارت بر موارد خاص انجام می شود.
به عبارت دیگر ، سونوگرافی سه بعدی و سونوگرافی چهار بعدی بخشی از آزمایشات معمول قبل از تولد نیست.